Samolot: WSK TS-9 Junak 3
Polska
samolot szkolny
1955
|
Rozpiętość
|
9,9 m |
Długość
|
7,8 m |
Masa startowa
|
1080 kg |
Maksymalna prędkość
|
205 km/h |
Pułap
|
4100 m |
Zasięg |
450 km |
Uzbrojenie
|
|
Silnik
:
gwiazdowy WSK (licencja Szwiecow) M-11Fr o mocy 160 KM (118 kW) |
Zdjęcia panoramiczne
:
|
|
W roku 1946 LWD podjęły się opracowania i budowy samolotu szkolno-treningowego z silnikiem gwiazdowym M-11D. Nowa konstrukcja miał charakteryzować się łatwością obsługi i pilotażu. W roku następnym powstał dwumiejscowy, szkolno-treningowy dolnopłat o konstrukcji mieszanej. Zastosowano w nim stałe podwozie i krytą kabinę. Oblot prototypu Junaka odbył się w dniu 22 lutego 1948 roku. Samolot okazał się konstrukcją udaną, był stateczny, sterowny
i łatwy w pilotażu. Po drobnych ulepszeniach wszedł do produkcji jako Junak 2. Jego rozwinięciem był powstały w 1948 roku Zuch 1.
Kolejna modyfikacja Junaka została opracowana w 1952 roku przez zespół konstrukcyjny pod kierownictwem inż. Tadeusza Sołtyka w Instytucie Lotnictwa jako zamówienie wojskowe. Zasadnicza zmiana polegała na zastosowaniu podwozia z kółkiem przednim. Oprócz tego płatowiec otrzymał inne śmigło, radiostację i radiokompas oraz zmodyfikowaną instalację paliwową. Prototyp został oblatany 7 sierpnia 1953 roku i okazał się konstrukcją udaną.
Seryjne Junaki-3 wprowadzono do służby w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie w 1954 roku, zastępując nimi wycofywane Junaki-2. W latach
1954-1956 WSK Okęcie wyprodukowała 146 maszyn tego typu. Zastępowane przez "Biesy" służyły w wojsku do 1961 roku, aczkolwiek od 1956 roku przekazywano je już do aeroklubów, gdzie latały do 1972 roku. Ostatni skasowany egzemplarz posiadał rejestrację SP-BOG.
Prezentowany egzemplarz samolotu WSK TS-9 Junak 3, o numerze fabrycznym 13-9578 i rejestracji SP-BPL, został zbudowany w 1955 roku
i pochodzi z ostatniej serii produkcyjnej. Do zbiorów Muzeum trafił od ostatniego użytkownika, Aeroklubu Krakowskiego, w 1969 roku.
Powrót