Samolot: Mikojan-Guriewicz MiG-21 bis

ZSRR
samolot myśliwski
1981

Myśliwiec MiG-21 ostatniej, czwartej generacji.

Doświadczenia zgromadzone w wyniku udziału samolotów MiG-21 w walkach nad Bliskim Wschodem i Wietnamem wykazały, że konieczne jest poprawienie charakterystyk samolotu w walce na małych i średnich wysokościach i wydłużenie
zasięgu, przy zachowaniu dotychczasowego udżwigu uzbrojenia. W ten sposób powstała wersja czwartej generacji – MiG-21 bis, która była produkowana w latach 1972–1982. Zbudowano 2030 egzemplarzy.

Zewnętrznie samolot przypominał wcześniejszego MiG-21MF. Główne zmiany obejmowały wewnętrzną strukturę kadłuba o mniejszej masie i zwiększonej wytrzymałości, wewnętrzne zbiorniki paliwa o większej pojemności, nowy silnik R-25-300 o specjalnym zakresie pracy, zwanym „drugim dopalaczem”, poprawiającym osiągi na małych wysokościach, oraz system nawigacji i podejścia do lądowania wg przyrządów RSBN. Do uzbrojenia samolotu włączono wysokomanewrową rakietę R-60, naprowadzaną na żródła podczerwieni.

MiG-21 bis został użyty bojowo w Afganistanie oraz przez lotnictwo irackie w wojnie z Iranem w latach 1980–1988 w wojnie w Zatoce Perskiej w 1991. Podczas wojny iracko-irańskiej pewną ilość MiGów-21 przystosowano do przenoszenia
francuskich pocisków Matra Magic. Mimo modyfikacji nie udało się wyeliminować największych słabości samolotu, jakimi były krótki zasięg, mały udżwig uzbrojenia i słabe parametry stacji radiolokacyjnej.

Polska zakupiła 72 samoloty, dostarczone w latach 1980-1981. Wycofano je z eksploatacji w roku 2003. Egzemplarz o numerze fabrycznym 75089204 zbudowany w zakładach lotniczych w Gorki został dostarczony 14.07.1981 r. Był użytkowany w 26. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego (od 1989 9. PLM) w Zegrzu Pomorskim, a pod koniec służby znalazł się w 3. Eskadrze Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu-Krzesinach. Został wycofany w styczniu 2004 roku.

Powrót